#PSYCHOSZEPT to krótkie pytania, które zostają w głowie na dłużej. Takie, które mogą zmienić perspektywę, skłonić do refleksji lub pomóc odkryć, czego naprawdę potrzebujesz. Gotowa, by usłyszeć swój własny szept?

Psychoszepty pojawiają się na moim instagramie i blogu raz w tygodniu a ja zachęcam Was do tego, aby wykorzystać je w journaling’u lub po prostu spędzić w ich towarzystwie tydzień.

3 ZŁOTE ZASADY PSYCHOSZEPTÓW: 

1. Nie oceniaj swoich myśli – pozwól im wybrzmieć, bez etykiet „dobrych” czy „złych”.
2. Daj sobie czas na odpowiedź – nie musisz znać jej od razu, czasem warto po prostu pobyć z pytaniem.
3. Słuchaj siebie uważnie - Twój wewnętrzny głos wie więcej, niż myślisz. Daj mu przestrzeń.

 

Czy Twoje „muszę” naprawdę jest konieczne, czy to tylko schemat, do którego się przyzwyczaiłaś?

W naszej codziennej narracji często pojawiają się słowa: "muszę", "powinnam", "trzeba". Te niepozorne komunikaty brzmią jak fakty, a nie jak wybory.

W psychologii terminem, który opisuje ten sposób myślenia, jest musturbacja — pojęcie wprowadzone przez amerykańskiego psychoterapeutę Alberta Ellisa, twórcę Racjonalnej Terapii Emotywnej (RET).

 

Skąd się bierze "musturbacja"?

Ellis zauważył, że wiele naszych problemów emocjonalnych ma swoje źródło w sztywnych, wewnętrznych przekonaniach. "Muszę być perfekcyjna", "Ludzie muszą mnie lubić", "Nie wolno mi się pomylić" — to tylko przykłady "musturbacyjnych" przekonań.

Choć brzmią jak reguły, są jedynie automatycznymi myślami, które można (i warto) kwestionować.

Współczesna psychologia poznawczo-behawioralna (CBT) potwierdza, że myśli mają kluczowy wpływ na nasze emocje i zachowania. Gdy wierzę, że "muszę być doskonała, inaczej jestem bezwartościowa", każde potknięcie może prowadzić do poczucia winy, wstydu czy lęku. Z czasem utrwala się nie tylko stres, ale i unikanie działania.

 

 

Jak rozpoznać musturbację u siebie?

Przykłady takich wewnętrznych przymusów to:

• "Muszę mieć wszystko pod kontrolą."

• "Powinnam robić więcej."

• "Nie wypada mi odpoczywać."

• "Inni sobie radzą, ja też muszę."

 

Warto zatrzymać się i zapytać:

Czy to na pewno moje przekonanie?

Czy może tylko schemat, do którego się przyzwyczaiłam?

 

Dlaczego to ważne?

Życie według "muszę" często wiąże się z chronicznym stresem, wypaleniem i poczuciem winy. Trudno wtedy o autentyczność i radość z działania, bo działania te nie wypływają z wolnego wyboru, lecz z wewnętrznego przymusu.

 

Co można zrobić?

Spróbuj wykonać proste, ale skuteczne ćwiczenie:

1. Zanotuj jedno "muszę", które najczęściej pojawia się w Twojej głowie.

2. Zadaj sobie pytanie:

• Skąd ono pochodzi?
• Komu tak naprawdę służy?
• Co by było, gdybym pozwoliła sobie go nie spełniać?

 

3. Zamień słowo "muszę" na "chcę" albo "mogę, jeśli wybiorę" i sprawdź, jak zmienia się Twoje nastawienie.

Nie chodzi o to, by odrzucić wszystkie zasady.

Chodzi o to, by odzyskać swobodę wyboru.

 

 

Refleksja na mecie

Zamiast dokładać sobie presji, warto czasem odważyć się z niej zrezygnować. Wewnętrzny dialog ma znaczenie. Jeśli brzmi jak surowy przełożony, to znak, że warto się mu przyjrzeć.

Bo choć "muszę" brzmi odpowiedzialnie, to czasem bywa jedynie pozostałością cudzych oczekiwań.

 

 

 

Jeśli masz ochotę być na bieżąco z tym, co robię, obserwuj mnie na Instagramie @sfera_zycia.

Zapraszam Cię też do posłuchania mojego podcastu BLIŻEJ SIEBIE - tematy związane z psychologią, rozwojem i relacjami znajdziesz na Spotify, YouTube i ApplePodcasts. 

 

Bibliografia:

Ellis, A. (1962). Reason and Emotion in Psychotherapy. Lyle Stuart.

Beck, J. S. (2011). Terapia poznawczo-behawioralna. Podręcznik praktyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Dryden, W. (1999). Brief Rational Emotive Behaviour Therapy. Wiley.

Clark, D. A., & Beck, A. T. (2012). The Anxiety and Worry Workbook: The Cognitive Behavioral Solution. Guilford Press.